Voor het podium op het Rembrandtplein heeft een aantal Engelse jongeren al meer dan één pint op. Languit liggen ze in het gras, omringd door heren met roze pruiken. Een klein meisje danst voor hun neuzen, een roze sluier om haar hoofd gebonden. ''Als dát geen toonbeeld van tolerantie is,'' wijst een buurjongen.
Elders, op de Zeedijk, bekijkt een Britse voetbalsupporter verbouwereerd het net losgebarsten straatfeest. Dan schudt hij het hoofd en maakt rechtsomkeert. Een aantal Ajaxsupporters baant zich intussen een weg door de roze menigte. Dat ze er 'niet bij horen', laten ze duidelijk merken. ''Ajax!'' bulderen ze. ''Jóden, Jóden.'' Ze krijgen een vriendelijk schoudertikje. Niks aan de hand.
Eigenlijk is het feestje op de Zeedijk 'een staande demonstratie', aldus Don Nottet van gaybar The Queens Head. Met zijn collega's van De Barderij en De Engel van Amsterdam heeft hij de straatpartij uitgeroepen tot het grote 'Homo's-wijken-niet-voor-hooligans-feest'. Een vergunning voor een groots openluchtspektakel ging aan de Zeedijk voorbij. Dus geen buitenbars of uitbundige straatoptredens.
''Maar we mogen wel tien minuten versterkt geluid laten horen.''En die worden, zoals dat een echte demo betaamt, gevuld met boze toespraken van onder anderen de net tot 'Mister Grey Pride' uitgeroepen Bob van Schijndel. Die begint met een - cynisch - bedankje aan de politie.
''Voor hun inzet om de voetbalhooligans te beschermen tegen agressieve homo's.'' Balancerend boven op een hoge bartafel roept hij de menigte toe: ''Goed dat jullie er zijn om duidelijk te maken dat er volgend jaar wel een podiumvergunning moet komen.'' Zowel voor de Zeedijk als voor de Warmoesstraat, waar menige 'rijpere homo' zich verpoost.
Na het protest is het tijd voor feest. De nergens ontbrekende Gebroeders Grimm hebben er hun roze pakken met tienduizenden glinsterende kraaltjes voor aangetrokken. Alles handgemaakt. Een andere feestvierder houdt het liever op een leren tuigje, veel blote huid en tattoos. Oók puur handwerk.
En hier en daar duikt het protestshirt op met 'I am ashamed. Amsterdam Gay Capital or what'. Bedenker Jan Katger heeft er zeker 265 gemaakt. ''En ze gaan als koude pilsjes over de toonbank,'' weet medepartyganger Oebele Kooistra, ook al een van de drijvende krachten achter het protest.
In het nauwe straatje is voor bezoekers in lichamelijke nood een EHBO-post opgezet. Voor 'Bloeddruk, Suiker, Pleisters'.
Zondag, tijdens het grote slotfeest, houdt de bescheiden menigte zich voornamelijk op de been met bier en water. Door de hitte is het bij de Stopera één optocht van ontblote bovenlijven, met of zonder piercings. Een jongen heeft boven zijn borst 'Take no prisoners' laten tatoeëren. Loom wordt gehoor gegeven aan de aanmoedigingen van een Amsterdamse zanger: ''En nu allemaal de handjes in de lucht. Van links naar recht. Niet zo mat. Klap maar eens voor jezelf. Dat je hier bent en niet in Zandvoort.
''Na al dat jolijt is het weer even tijd voor een ernstig woord. COC-voorzitter Frank van Dalen heeft een nieuw begrip gehoord tijdens de Pride: heteroprovocatie. ''Notabene uit eigen kring. Met je vriend hand in hand over straat lopen zou 'heteroprovocerend' zijn, zei een jongen. Homo's die dat doen zouden om problemen vragen.'' Wat het Stoperaplein daarvan vindt? ''Boeh!'' klinkt het. De boodschap van deze Pride is duidelijk, aldus Van Dalen. ''We pikken geen geweld tegen homo's in Amsterdam.''
Inmiddels loopt het tegen zes uur 's avonds. Tijd voor, opnieuw, een hommage 'aan de man die dit voor Amsterdam allemaal mogelijk heeft gemaakt': de onlangs overleden voormalige burgemeester Schelto Patijn. In de voorhoede van het publiek zijn witte ballonnen uitgedeeld. ''Maar pas loslaten als Sandra Reemer dat straks ook doet. Niet eerder! Want dat vinden AT 5 en SBS 6 geen leuk plaatje,'' wordt vanaf het podium gewaarschuwd.
Reemer zal haar optreden, zo is aangekondigd, beginnen met een speciaal muzikaal eerbetoon aan Patijn. Hoewel, het blijkt gewoon een liedje van haar cd over - als we het allemaal goed hebben verstaan - een actrice aan het eind van haar carrière. Kennelijk gekozen vanwege het refrein: ''Het is nu voorbij, echt voorbij, geen toegift meer.
''De ballonnen gaan de lucht in, Reemer spreidt er de armen bij uit en dan gaat het feest alweer snel over tot de orde van de dag. Of, zoals de zangeres het zelf zegt: ''En nu iets met een beetje meer tempo.''
CORRIE VERKERK
Het Parool
No comments:
Post a Comment